Deze pagina wordt voorbehouden voor foto’s en fotocollages na Mijmeren in de natuur in maart. Deelnemers kunnen hun schrijfoogst zelf delen in een reactie op dit bericht.
Bovenstaande fotocollage en onderstaande foto’s werden gedeeld door Anky Floris; haar haiku vind je in een reactie onder dit bericht.
Jannie van Maldegem bezorgde onderstaande foto’s; haar haiku dorama kan je bij de reacties lezen.
Krista Klaui bezorgde onderstaande fotocollage ter illustratie van haar rijke schrijfoogst die je in de reacties kunt lezen.
Marc Van Achte bezorgde eigen foto’s van 20 maart. Mocht je je afvragen waar het krijt gebleven is …. lees dan zijn reactie onderaan dit bericht.
Ann Hudders postte haar schrijfoogst bij de reacties en bezorgde mij onderstaande foto’s.
Tiny Brunott bezorgde mij onderstaande collages, waarvoor dank!
Voor poëzie en proza bij de foto’s van Jocelyne Frenay verwijs ik naar haar reactie onderaan dit bericht.
Mijn schrijfoogst bij onderstaande foto’s vind je in een reactie onder dit bericht.
Laatste wijziging: 9/4/021
Ik was niet thuis op 16 maart maar in Luik bij moeder om even voor haar te zorgen. Zij woont nu op een appartement op één hoog en daarachter het tweede grootste park van de stad Luik +/- 19 hectare, op de hoogte van Luik. Het ligt deels op het oude militaire fort en een 4-tal wijken van de stad, waaronder Grivegnée waar moeder woont. Het terrein ziet er gehavend uit door bomaanslagen, maar de natuur heeft voor een groot deel haar plaats weer ingenomen.
Waar ik vroeger meestal rustig kon wandelen, wordt het sinds het Corona tijdperk drukker bezocht en BMX’ers hebben daar ook een parcours ontdekt.
Ik heb mijn opdracht over twee dagen gespreid, zondag namiddag kreeg ik na amper tien minuten een hagelbui over mij. Verstijfd van de ijzige koude en nattigheid ben ik dan snel naar huis gekeerd en ben ik ’s anderendaags teruggekeerd om de opdracht af te werken.
Ik moet bekennen dat ik me minder op mijn gemak voelde dan anders, wou niet te lang wegblijven, rekening houden met moeder. Maar ik had ook een gevoel van weemoedigheid.
Groetjes, Jocelyne
Krijtpoëzie:
hemel gedonder
hagel stoffeert wandelpad
met witte sluier
Opdracht 4:
regen zon hagel
– ijzig en nat spektakel –
heuse maartse bui
Opdracht 5:
Samen groeien vanuit éénzelfde basis
Elk zo anders
En ook niet
Samen groeien vanuit éénzelfde basis
Hoe ouder, hoe verder uit een
Familie voel ook zo
Elk zo anders
Samen groeien vanuit éénzelfde basis
LikeGeliked door 1 persoon
Op een boom hier naast in het bosje schreef ik met mijn krijtje :
Geen gewenst zaadje
Toch uitgekozen voor groei
tot volwassenheid !
E.V.
Mijmerend voor een treurwilg (een Haiku) :
Dank U Treurwilg
Tranen toegelaten
Helend
Dank U Treurwilg
Jij van de lente
de eerste groene boom
Tranen toegelaten
Dank U Treurwilg.
Van mijn daaglijkse wandeling kwam in mij voor het gebarste asfalt
Wortels en asfalt
-Tot waar is het goed of te-
Kracht van de Natuur
Groetjes Viviane, met een hartelijke dank voor uw voorstellen, gelegenheid om mijn hart te laten spreken !
Edith
LikeGeliked door 1 persoon
Ha lieve Viviane. Weer een bijzondere dag. Ik ging vroeg op pad in de regen. Vanmiddag alles uitgewerkt. Het is geen echte kunst maar ik ben tevreden over het resultaat. Geen hoge boom maar afgezaagde exemplaren, wat mij steeds verwonderde bij het rondje lopen van iedere dag. Het zal best een goede reden geweest zijn maar dat afgezaagde en zo’n bloot gerafeld zaagvlak. Het raakt me ergens van binnen. Dank het was fijn om te doen. Warme groet tiny brunott
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een rijke oogst
LikeGeliked door 1 persoon
4 HAIKU’s
HEENWEG
geknotte wilgen
ik zie gebalde vuisten
woede in beeld
TERUGWEG
geknotte wilgen
m’n woede liet ik achter
geweldig bosbad
Zorg voor de natuur
De natuur zorgt ook voor ons
Hier hoort geen afval
Veel belangstelling
voor m’n krijttekeningen
m’n beuk krijgt aandacht
2 HAIKU DORAMA’s
afgezaagde boom
– wie oud is wordt vervangen –
hout voor nieuwe bank
hak hout bos beheer
– wat wordt z’n tweede leven –
sterke eik wordt stoel
RONDEEL
op 21 maart ging ik op zoek naar de lente in het bos
ik zag prille knopjes
hoorde vogels hun mooiste liedjes fluiten
op 21 maart ging ik op zoek naar de lente in het bos
het voelde lentefris aan
dat smaakte naar meer!
ik zag prille knopjes
op 21 maart ging ik op zoek naar de lente in het bos
LikeGeliked door 1 persoon
Marc Van Achte bezorgde mij deze mail.
Dag Viviane,
‘geven en ontvangen’ …
Hierbij mijn bijdrages voor ’t SchrijfNest – mijmeren in de natuur – 16 maart 2021, met eigen foto’s van gisteren 20 maart. Het was rustig mijmerend genieten op een frisse zonnige lentedag, heerlijk. Ondanks dat mijn echtgenote lerares is hadden we een krijtje vergeten. 😌
Voel je vrij, als je ze goed vindt, om ze op jouw boeiende blog te publiceren.
Groetjes en nog een fijne zondag, Marc
LikeGeliked door 2 people
Donderdagochtend 18 maart
Samen met mijn hond Carlos ga ik op pad. Schrijven en wandelen mét hond. Ik hoop dat hij met niet te veel afleidt. Of wellicht dat zijn aanwezigheid juist extra inspireert… Het komt zoals het komt. Wat gaat er op ons pad komen?
Spreeuwen in de boom voor ons huis begroeten ons met hun luide gekwetter, zodra we de deur uit stappen: wij zijn hier!
Narcissen in volle bloei trekken mijn aandacht met hun gele kopjes: wij zijn hier!
Op de dijk bij het water, een geluid wat me doet denken aan het regelmatige getik van schrikdraad. Het blijkt geproduceerd te worden door de meerkoeten, die druk zijn met de bouw van hun nest aan de waterkant: wij zijn hier!
Carlos loopt onverstoorbaar door en snuffelt wat af in de berm langs het fietspad. Hij ruikt wat ik niet zien kan: wie hier voor ons hebben gelopen.
Hij tilt zijn poot op om af te bakenen en om zijn soortgenoten die hier straks zullen lopen te vertellen: “Ik was hier!”
Kieviten buitelen boven de polder en laten hun kenmerkende geluid horen: wij zijn hier!
Een stukje verder, als ik langs de plas loop, zie ik van een afstand twee futen met het voorjaar in de bol: Ze hebben alleen maar aandacht voor elkaar en voeren instinctief hun balts uit. Wat mooi toch om te zien: zij zijn hier!
We pakken een modderig zijpaadje. Carlos loopt voor mij en laat een diep spoor van pootafdrukken achter in de modder: ik was hier!
Op de route kom ik veel afval tegen. Het lijkt tegenwoordig steeds meer ‘de manier’ te worden waarop de mens zijn aanwezigheid in de natuur met duidelijke sporen zichtbaar maakt: wij waren hier. McDonalds was hier. RedBull was hier! Ik ben er niet trots op en het frustreert me.
Het thema van mijn wandeling begint steeds meer duidelijk te worden: wij zijn hier!
Een haiku op een boom:
Hoi! Jij bent hier nu
Ik was hier, net voor jij kwam
Wie was hier vóór mij?
Ik vind een mooie boom en schrijf met een krijtje op de bast. De bast blijkt zo hobbelig dat na een paar woorden mijn kleine krijtje al ’op’ is. Misschien had ik toch beter een nieuw krijtje mee kunnen nemen…? Improviseren: Dan schrijf ik mijn haiku maar met een stokje in de modder, voor het bankje waar ik even ga zitten:
Hoi! Jij zit hier nu
Ik zat hier net voor jij kwam
Wie zat hier voor mij?
Het is slecht te lezen. Hmm… Ik laat zo maar weinig duidelijke sporen achter. En eigenlijk voelt dat wel oké, ter compensatie van degenen die hier vóór mij hun rommel lieten liggen.
Ik loop hier ná jou
en neem jouw rommel maar mee
en wis het spoor uit
Ik keer om, en loop de weg terug naar huis. Via het vogelbosje, waar het ‘s morgensvroeg vaak een gefluit en gekwetter is. Maar nu, om 10.30u is het stil. Maar ik weet dat er vogels zijn. Zij zien mij waarschijnlijk wel lopen, vanuit de takken, maar ik zie hen niet. Op een enkel fluitend meesje na, blijft het stil:
Wij zijn er even niet…
LikeGeliked door 2 people
Beste Viviane, dank voor je fijne schrijfideeën van gisteren! Ik ging onverwachts helpen bij mijn dochter in Haarlem. Dat was een mooi toeval. Bij haar in het park staan eeuwenoude bomen. Ik heb de foto’s gedeeld op mijn Facebook en stuur ze ook naar jou. Wil jij ze plaatsen onder het bericht?
Boom kaal takken dak
-jij staat hier al eeuwenlang-
Geduldig op wacht
Dank voor de inspiratie Viviane.
In april, mei en juni zal ik de dinsdagen in Haarlem zijn en doe dan graag mee met het #mijmerenindenatuur terwijl kleine Pieter slaapt in de kinderwagen
Jannie van Maldegem
LikeGeliked door 2 people
Anky Floris vroeg mij om drie foto’s, een fotocollage en onderstaande tekst te delen.
Lieve Viviane.
Het was een mooie wandeling.
Ik heb onderweg een begraafplaats bezocht.
Dank je weer voor je handleiding.
Mijn haiku is:
een zanglijster zingt
op de stille begraafplaats
bloeien sneeuw-klokjes
Anky
LikeGeliked door 2 people
Ik ging niet naar Ryckevelde zoals gepland maar onder een regenscherm richting Langestraat om er stoepkrijt te kopen. Krijtpoëzie was immers één van de opdrachten voor vandaag.
De straat was nat en verlaten. Niet alleen de stilte viel mij op maar ook het feit dat ik onbewust haiku’s aan het maken was, zonder pen of papier. Dat had zo z’n gevolgen … dat ontdek je wellicht op één van de foto’s of in mijn schrijfoogst.
*********
regen druppels nat
– geen mens in de lange straat –
corona stilte
***
man trotseert regen
hij loopt het pad op en af
daar bij die molen
*********
regen druppels zacht
– onder moeders paraplu –
een vrouw zingt en lacht
***
aan de voet van de molen
wil ik een haiku schrijven
opdracht voor krijtpoëzie
aan de voet van de molen
ik vergis mij in het tellen
van ’t aantal lettergrepen
ik wil een haiku schrijven
aan de voet van de molen
LikeGeliked door 1 persoon